Eerste paar daagjes..

Hallootjes..

Zo, internet is voor elkaar, dus het is tijd voor een verhaaltje. M'n reis, vrije dagen en eerste werkdag zit erop, dus ik heb al genoeg te vertellen.
Ik zou zeggen, ga er rustig voor zitten, pak er een bakje thee of koffie bij, want ik ben voorlopig nog niet klaar met typen haha..
En voordat ik er een zooitje van ga maken, zal ik beginnen bij het begin...

De reis.. Jeetje mineetje wat een gedoe haha.. met zo'n grote koffer in een trein, t moet vast heel komisch geweest zijn, om zo’n klein meisje met zo’n enorme koffer en tas te zien rondsjouwen..

Eerst hebben m’n ouders, broertje en zusje me naar t station in Utrecht gebracht, waar m’n trein om zeven uur zou vertrekken, die kwam daar ook netjes om zeven uur aan en na afscheid genomen te hebben van m’n ouders vertrok deze ook netjes op tijd. Maar zoals treinen wel vaker hebben, liepen we in het eerst uur al twintig minuten vertraging op.. wat op zich niet zo grappig was omdat ik maar twintig minuten overstaptijd had in Munchen.. maaaar.. voor één keer heeft de trein het goed gedaan en de vertraging bijgetrokken zodat ik toch nog op tijd kon overstappen op de trein naar Salzburg. Eenmaal in Salzburg aangekomen wil ik met pijn en moeite die koffer uit de trein slepen, komt er ineens een kerel naar me toe, één of andere Pool.. en die pakt ineens zonder iets te zeggen m’n koffer op en loopt ermee weg.. gelukkig was ie zo lief m bij de deur neer te zetten en er niet mee weg te lopen haha.. wat eigenlijk ook onmogelijk was met zo’n gewicht.. en ook in de volgende trein (na anderhalf uur overstaptijd.. zucht.. maar wat op zich bijna wel nodig was, omdat mijn trein nergens stond aangegeven, het bleek dat ik de trein naar Zagreb moest hebben) was er een jongen zo lief om mijn bagage in het bagagerek te tillen, en er ook weer uit te tillen, wat op zich ook erg handig was, omdat hij er eerder uit moest dan ik, en ik anders mijn bagage never nooit niet meer naar beneden had gekregen (t was zo’n ouderwetse coupé met zes zitplaatsen en bagagerekken boven je hoofd).
Vlak daarna ben ik aangekomen in Spittal waar ik opgehaald werd door de Parkmanager: Walter Kril, die overigens veel jonger is dan ik had gedacht.
In de auto naar Bad Kleinkirchheim (normaal een veertig minuten, maar met Walter de helft) begon meneer gelijk over hoe goed het park wel niet was, dat ze een hoge tevredenheidsfactor hebben en dat hij dat zo wil houden.. enz.. enz.. enz.. Dat we verder alles mochten doen, behalve mensen thuis uitnodigen, en dat hij niet moeilijk was, als we maar goed ons werk doen.. enz.. enz.. enz.. Maar t is een beste kerel die je er heel goed bij kan hebben.. (denk ik).
Ook vertelde hij dat we maar met z’n achten werken!! Twee standaardreceptiemedewerkers, twee technische dienst, en vier stagiaires.. en uiteraard hijzelf dan ook nog.. maar toch een klein team dus..
Bij ons huisje aangekomen waren er al twee andere stagiaires, die het hele gebeuren al mooi hadden ingericht (Thekla en Macha). Macha’s ouders hadden hun gebracht en die verblijven ook nog tot dinsdag op het park (welke trouwens nog twee weken dicht is). Macha’s ouders waren zo lief om mij wat eten te geven, omdat ik behalve brood nog niks gegeten had. Daarna bij haar ouders nog een bakje thee gedronken en toen maar naar huis gegaan om daar eens ff lekker m’n laatste spullen uit te pakken en m’n oogjes dicht te doen.

..Om nog even op het huisje terug te komen, we hebben twee tweepersoonsslaapkamers, een douche, een aparte wc en een huiskamertje met een klein keukentje erin.. en we hebben ook een balkon.
Verder zit ons huisje op de tweede verdieping van het ‘hoofdgebouw’. Dat wil zeggen dat naast ons de Bolloclub zit, onder ons de receptie en het zwembad en boven ons het huis van Walter..
Wat trouwens wel een beetje tegenviel toen ik hier aankwam is dat alle sneeuw weggeregent is… terwijl achter de berg hele bulten liggen… hebben wij weer.. haha.. maar goed, zien we de boel hier ook nog in het groen, voordat we al het wit zat zijn..

Dat was dus mijn verslag van de eerste dag.. zijn jullie het al zat??......... ja?... jammer dan, ik ga namelijk mooi nog ff door, want ik ben nog niet klaar..

Zaterdag… hihi..

Lekker vroeg m’n bed uit omdat ik een ‘date’ :P met Walter had.. ik dus al vrolijk om kwart over negen beneden bij de receptie voor een rondleiding.. vrolijk over het park gehuppeld… de trots van Walter bekeken (een 10 persoonshuisje met sauna).. en ze hebben hier ook twee lama’s!! ik durf alleen niet zo dichtbij te komen, want ik ben bang dat ze spugen haha..
Daarna zijn we met Macha’s ouders boodschappen wezen doen.. met de auto, want dan kunnen we naar de aldi.. en daarna ook nog wat boodschapjes hier in het dorp gedaan.. en het dorp verkent, waarna het zo alweer een eind laat was.. dus tijd om kansloos voor de tv te hangen, voordat we uit eten zouden gaan (bij een restaurant waar pizza op de kaart staan, maar die je niet voor 1 december kan bestellen)… maar t was allemaal zeer goed te eten.. ik zou zeggen: de eerste schnitzel zit erin :).
En verder zou ik jullie met zaterdag niet lastig vallen, anders wordt t een veel te lang verhaal… op naar…

..zondag.. de dag dat wij de kerstmarkt in Klagenfurt bezocht hebben! We zijn weer met Macha’s ouders op stap geweest.. omdat ze hadden gehoord dat er een kerstmarkt in Klagenfurt is.. dit is ongeveer een uurtje rijden.. en na een klein beetje gezocht te hebben, hebben we de kerstmarkt gevonden.. echt superleuk.. volgens mij heb ik wat foto’s dus die zet ik er wel ff op, want ik heb er niet echt veel over te vertellen, behalve dat het erg gezellig was, en dat ik daar ’s avonds wel een wil zijn.. maar dat zat er niet in , want rond een uur of vier zou de laatste stagiaire aankomen.. en wij hadden haar sleutel, dus was het wel een goed idee om dat ook terug te zijn.. Maar niet voordat we de kerstmarkt nog even verlaten hebben om een H&M en een Mac Donalds te vinden haha..
Terug op het park hebben we eerst nog vrienden gemaakt met de lama’s hier op het park (m’n huisgenootje had nog sjans ook met dat ding :P).. en zijn we ff naar de dichtstbijzijnde skilift gelopen.. welke op bijna-kruipafstand afstand ligt..
En daarna was het laatste-stagiaire-(Gytha)-begroettijd.. Die nadat ze haar spulletjes had uitgepakt lekker met haar ouders uit eten ging.. en wij hadden ook weer geluk.. want wij hadden ook een uitnodiging voor het eten staan.. bij… 3x raden…………. Macha’s ouders… heel goed.. Daarna weer een bakje thee gedaan… en verder is het nog minder boeiend dus daar zal ik maar niet over beginnen..

Dan maandag.. onze eerste werkdag, netjes om acht uur stonden we beneden…… (ik heb de eerste twee weken echt veeeel te burgerlijke werktijden.. van 8 tot half 5!.. echt wel wennen) en omdat het park nog twee weken gesloten is en er 4 nieuwe apartementengebouwen zijn bijgebouwd hebben we lekker keukens staan inruimen enz.. enz.. enz.. ben benieuwd naar morgen.. aangezien het hier nog een beste bouwerij is..

Zo… dan vind ik dat jullie wel weer even genoeg te lezen hebben.. dus ga ik lekker een hapje klaarmaken.. ik zeg: volgende keer weer een nieuw verhaal..

Pápá!! (schijnt één of andere karintische dagdag-groet te wezen, hihi)