Al bijna een maand!

Hola!

Allemaal super bedankt voor jullie leuke berichtjes hier op de site, en natuurlijk voor de kaartjes die ondertussen al mooi aan de muur hangen. Echt superleuk om al die reacties te krijgen hier!

Maar goed, ik heb weer hele verhalen, maar zou het proberen kort te houden. De wereldcup skiën is ondertussen alweer lang geleden, maar ik moet zeggen dat het echt superleuk was, en we hadden natuurlijk mooie gratis plaatsjes gevonden waar we het ook erg goed konden zien. En natuurlijk hebben we ’s avonds nog even van het feestje meegenoten. Alleen kon Thekla niet mee, want er moest iemand thuisblijven omdat wij de noodtelefoon van het park hadden. Wat trouwens erg grappig was.

Namelijk, we lagen heeeeerlijk lieflijk en schattig te slapen, gaat opeens om half drie!! De noodtelefoon af. Dus heb ik met m’n slaapdronken hoofd de telefoon opgenomen, bleek het de zwager van Walter te zijn, die op het park zou overnachten. Hij kwam net terug van het feest van de weltcup denk ik, want hij was erg vrolijk en aan de telefoon niet te verstaan. Dus ik al m’n kleren aantrekken en naar beneden, naar de receptie. Staat ie daar met z’n vriendjes, ik heb me kapot gelachen, vooral toen ik hem de volgende ochtend tegenkwam en hij heel ernstig en serieus keek hahaha..

Niet lang daarna waren de appartementen klaar en zat het bouwvakkeren daar erop. En natuurlijk moesten de nieuwe appartementen officieel geopend worden. Daarom kwamen de eigenaren van de appartementen en hadden we daarmee een feest. Uiteraard hebben wij onze beroemde glühweinparty gedaan en daarna gingen ze uit eten. En wij mochten ook zomaar komen, ik moet zeggen dat het ernstig gezellig was haha.
Het was bij de Einkehr, zeg maar iets buiten het park om tien stappen van onze voordeur. (het hans en grietje huisje op de foto van m’n balkonuitzicht). Voor het eten hadden we Oostenrijkse muziek (die je na een kwartier toch echt zat bent) en echte Oostenrijkse dijenkletsers, echt komisch.
En na het eten hebben de Oostenrijkers ons even laten zien wat een alcoholisten het zijn, serieus, ze blijven bestellen! Ook hebben ze ons gelijk maar even aan de schnapps geholpen, dus dat hebben we ook maar vast weer gehad.

En dan nu… gisteravond, ik ben echt trots op mijzelf.. iedereen die mij kent weet natuurlijk dat ik een ramp ben met eten, dan komt nu het grote wonder… (tromgeroffel).
Ik heb gewoon vanalles gegeten wat ik officieel niet durf.. dan komt nu het verhaal erbij haha.

Gisteravond hadden we kerstviering met alle collega’s en gingen we heeeeeeeeeel chiq uit eten. Dit was bei de Dräge, dit is een restaurant met iets wat een soort Oostenrijkse michellin-ster is. Dus als hoofdgerecht hadden we kaviaar met nog iets, daarna ook iets aparts, vervolgens zoete-aardappelsoep met paddestoelen, verder nog ganzenleverpastei (zoooooooo vies!!) en weet ik veel wat ik nog meer heb gegeten. Ik ben in ieder geval erg trots op mezelf.
En daarna zijn we nog wat wezen drinken, waar onze manager maar even heeft laten zien dat ie echt Oostenrijks is. Uiteraard werden we weer zwaar aan de schnapps gezet, we gaan bijna leren hoe het hier hoort haha..

En verder… hebben we ook een kerstcadeautje gekregen, waarbij o.a. onze skipas met een kleine eigen bijdrage!!!! Echt super, dus die heb ik vandaag gelijk maar even getest, en hij doet het!! Zooooo lekker, en zooo wit boven :D.. dat ben ik hier beneden nog niet helemaal gewend. We hebben pas twee dagen sneeuw gehad, en verder heerlijk weer met strakblauwe lucht en zonnetje… ook lekker natuurlijk.
Maar de sneeuwkanonnen draaien overuren dus de pistes zijn goed. Dus morgen ga ik weer terug naar boven en dan zal ik wat foto’s maken van het goddelijke uitzicht. Binnenkort kunnen jullie dus jezelf verlekkeren met mijn foto’s haha..

Nu ik het toch over de foto’s heb, ik heb nog een leuke foto van m’n bouwvakkerperiode hier, waarop ome Oscar staat. Dat verhaal zou ik trouwens even uitleggen.
Oscar is de man van Jet (hoofd receptie) en heeft hier geholpen met bouwvakkeren. Maar goed, we hebben de grote buldozer met hem uitgevonden, echt hilarisch, maar daar zou ik verder maar niet op ingaan. Maar daar heb ik dus nog een foto van.. Ilona a la bouwvakker, die zet ik wel even tussen de foto’s.

Dan vind ik nu dat ik het niet te lang mag maken en nu echt moet stoppen, ik heb het voor mijn doen toch best in niet te lange stukken verteld (denk ik / hoop ik).

De foto’s komen er in ieder geval ook aan, dus ik zeg: tot het volgende stukje maar weer!!

Adiós!!